Memlekette ki birçok insana göre siyaset; Yazılması ve konuşulması saçma, gereksiz, boş insan işi olarak görülüyor. Ülkedeki insanların çoğu birbirlerine sürekli, siyasetten uzak durun diyorlar, hatta bu konuda psikolojik baskı bile yapıyorlar..
Kimine; sen Öğrencisin neyine siyaset senin diyorlar, başka birine; Esnafsın kardeşim sen, işine gücüne bak, diğerine; Memursun aman dikkat et alırlar görevden falan yazık olur, Emekli isen; Yaa gelmişsin bu yaşa, bir ayağın hastanede diğeri çukurda, ne kafa yoruyorsun böyle şeylere, İşçi isen; Zaten kimse fikirlerini umursamıyor, sen ekmeğine baksana kafası giriyor devreye, Ev Hanımları konuşsa; yani bir eksiktin, sende hoş geldin deyip dalga geçiyorlar, ciddiye bile almıyorlar..
Peki geriye kim kaldı?
Herkesi susturmak istiyorlar, tıpkı kendilerini susturdukları gibi. İnsanları kendileri gibi duyarsız, düşünmekten aciz, üşengeç, tepkisiz, bananeci yapmak istiyorlar..
Oysa;
Birilerine alalede, saçma, gereksiz hatta yoksulca bir çırpınış gibi gelebilir ama tek çözüm siyasettir. Belki tiksindirici, uzak durulması gereken bir konu olabilir siyaset ama hep içinde olmalıyız, üstelik herşeye rağmen,
Çünkü;
Bizim hakkımızda karar verenler onlar. Ne kadar maaş alacağımızı belirleyen onlar, ayda ne kadar fatura ödeyeceğimizi kararlaştıran onlar, kaç yaşında emekli olacağımızı, haklarımızın ne olduğuna, nereye kadar sınırlarımızın uzandığına, hatta özgürlüğümüze bile karar verenler onlar.. Bizi bu derece, yani hayatımızı 1.derece de ilgilendiren konu da tepkisiz kalmanın neresi doğru anlamıyorum, hiçbir zamanda bunu anlamayacağım..
Halbu ki;
Hepimizi kapsayacak bir seferberlik birlikteliğine ihtiyacımız var. Kollektif bir arınmaya, ortak kaygılar peşinde yürüyeme, birbirimizin koluna girip sesimizi çıkarmayı öğrenmeliyiz. Ancak bu şekilde bayrağı elimize alır, siyasetçileri kendimiz için çalıştırabiliriz, yoksa onların koyunları veya sürekli vergiler ödeyen marabaları oluyoruz..
Zor biliyorum ama umudu bir şekilde serpmeliyiz bu hüzün kokan, parçalara bölünmüş, kutuplara ayrılmış toprakların ve insanların üstüne..
Ne olur, her şeyi söyleyin, kimden yana olursanız olun ama susmayın ve insanları susturmayın..
Eğer susar ve insanları susturursanız;
Ümitsizlik kara bir bulut gibi sarar semaları ve yüreklerimizi. Arada çıkan benim gibi çatlak sesleri duymazlar, duysalar bile ciddiye almazlar. Hangi ideolojiden olursanız olun orası sizin seçiminiz, birbirimize saygı koşulsuz şartsız olmalı ama ortak çıkarlarımızda birleşmeliyiz, birleşebilmeliyiz, emin olun o zaman karşımızda kimse duramaz..
